Serieus ontwerpwerk, zo’n brug. De rivier lag er al een hele tijd, onoverkomelijk, zo leek het.
Leek… want mensenhersens kunnen veel. Bijvoorbeeld een brug bedenken, van de ene oever naar de andere, zodat verkeer op een veilige en comfortabele manier het water kan passeren.
Maar zo’n brug leg je niet zomaar op de oeverrand. De brug levert enorme verticale krachten op door zijn eigen gewicht, door het gewicht van passanten, door het gewicht van voertuigen, eindeloos veel kilo’s komen er samen op de oeverrand. De overdracht van die krachten komt heel precies en dat kun je als ontwerper laten zien. De ontwerper van deze brug in de binnenstad van Hamburg heeft ervoor gekozen om dit krachtenspel heel goed zichtbaar te maken:
• een oplegplateau op de oever, getrapt van vorm in de hoogte, steeds wat ranker tot het punt van de oplegging is bereikt….
• de onderzijde van de brug is voorzien van een oplegblok, in de hoogte getrapt van vorm, ook steeds ranker wordend tot het punt van de oplegging is bereikt….
• en dan!!! Oever en brug vinden elkaar in de oplegging, in dit ontwerp een cylinder van gehard roestvrijstaal die als een simpele rol de krachten afdraagt, schijnbaar achteloos op zijn plaats gehouden met een dwarsstrip. De brug mag door temperatuurverschillen best een beetje uitzetten of krimpen, de oplegging op de cylinder laat die schuivende beweging toe. Ontzettend veel gewicht wordt op dit punt overgebracht op de vaste oever, de ontwerper heeft er voor gekozen om ons dat heel elementair te tonen.
Prachtig vak toch, ontwerpen!!
En in de verte…. zweeft een luchtballon achteloos over de stad, schijnbaar vrij van zwaartekracht en mensenwerk.
