het idee:
De vestigingsfactoren voor industriële ondernemingen waren in de periode 1850-1980 in ‘s-Hertogenbosch ideaal, de locatie De Heus laat het zien: verbindingen over water, weg en spoor waren beschikbaar. Veel grote fabrieken kwamen hierop af, dat was ook merkbaar in het dagelijks leven in de stad. Geur is onderdeel van het (collectief) geheugen en op dit gebied had ‘s-Hertogenbosch veel te bieden:
- De Gruyter, Drie Mollen,Cehave-Koudijs-Wouda-de Heus, Verkade, Willem II, Michelin,Heineken, De Veemarkt,etc.
De stad rook regelmatig naar koffie, chocolade,veevoer e.d, dat gaf een plaatsgebonden gevoel, uniek voor ’s-Hertogenbosch.
Het “bouwsel” in deze inzending is een Geurfabriek boven het water die, als een Panorama-plek uitzicht biedt op de locaties waar geurende industriëen hebben gestaan. Ook de ouderwetse geur, en daarmee de indringende herinnering aan een tijdsbeeld is beschikbaar, in de vorm van geurkasten. Via beeldscherm is per industrie informatie beschikbaar over het bedrijf, de producten, de arbeidsomstandigheden etc. Uiteraard is het paviljoen ook een horeca-locatie en genereert opbrengsten in de komende 10 jaar dat De Heus op definitieve herbestemming wacht. In die wachtperiode is het Pakhuis van de Heus als Bosch’ Industriehuis een ideale verzamelplek om industriële relicten, machines, industriegeschiedenis te verzamelen.